In de afgelopen 30 jaar schreef Nigel Slater al meer dan 15 kookboeken! Na Greenfeast – lente,zomer en Greenfeast 50 x snel en vega is er nu de Nederlandse editie van Greenfeast – herfst, winter vol met dagelijkse inspiratie voor comfort food met groente in de hoofdrol.
Uitstraling van het boek
Greenfeast – herfst, winter heeft een handzaam formaat. Ik zie mezelf al helemaal staan achter het fornuis, in mijn ene hand dit boek terwijl ik met mijn andere hand een pruttelend gerecht op het fornuis doorroer. De foto’s uit Greenfeast – herfst, winter zijn van Jonathan Lovekin, die ook de foto’s voor Ottolenghi’s Flavour maakte. De foto’s ogen rustig en wat sober, zonder al te veel opsmuk. De porties lijken bescheiden.
Inhoud en schrijfstijl
Je hebt mensen met verstand van eten, zoals chef koks die af en toe een boek schrijven en je hebt schrijvers die over eten schrijven, maar zelden mensen die uitblinken in beiden. De Engelse Nigel Slater vormt hierop de uitzondering – hoewel de typische Britse toon soms wat verloren gaat in de vertaling. Hij schrijft al sinds eind jaren ’80 over eten en is bekend geworden om zijn recepten voor ongecompliceerd comfort food, waar Greenfeast – herfst, winter helemaal vol mee staat. Ik beeld me in dat de recepten in dit boek een afspiegeling zijn van wat Nigel Slater op een doordeweekse avond eet.
De recepten hebben geen omschrijvende titels, maar zijn een opsomming van de belangrijkste ingrediënten, zoals we dat nu ook regelmatig op menukaarten van restaurants zien. In combinatie met de hoofdstukindeling (die de ene keer slaat op de bereidingswijze – in de oven – en de andere keer op de serveermethode – met een opscheplepel), maakt het soms wel lastig om snel een recept uit te kiezen (is het een soep, dip of stoofpotje?). Elk recept is voorzien van een ondertitel, die bijna poëtisch aandoet, zoals bij het recept paddestoelen, kikkererwten, tahin: “Een paddenstoel zo dik als een biefstuk. Een zijdezachte puree.”
Uitvoerbaarheid van de recepten
Moeite met kiezen? Sla het boek gewoon ergens open en begin met koken. In tegenstelling tot Ottolenghi komen in de meeste recepten van Nigel Slater geen waslijsten met exotische ingrediënten voor, hoewel niet alle ingrediënten hier even goed verkrijgbaar waren, zoals de tsukemono voor het recept spruitjes, bruine rijst, miso. Ik heb het vervangen door ingemaakte Japanse radijs (voor mij onmisbaar in een pokébowl).
Alle recepten in Greenfeast – herfst, winter zijn vegetarisch. Nigel Slater is dat zelf niet en geeft soms suggesties voor combinaties met vlees. Zo eet hij deze spruitjes zelf als bijgerecht bij koud varkensgebraad met knapperige zwoerd. Ik miste bij dit gerecht ook wel een hoofdrolspeler, alleen rijst met groente voelde een beetje “kaal”. De portie op de foto is trouwens echt van kinderformaat (ik tel nog geen zes hele spruitjes). Het idee van spruitjes gebakken in miso is wel echt een uitvinding en zeker voor herhaling vatbaar.
Het recept voor paddestoelen, sinaasappel, broodkruim (een salade met sinaasappeldressing, olijven, rauwe champignons en vijgen) intrigeert me. Het lijkt me namelijk helemaal geen lekkere combinatie en juist daarom besluit ik het te maken. De suggestie om de salade aan te vullen met quinoa neem ik ter harte – een salade alleen is meestal niet vullend genoeg als hoofdgerecht. Het resultaat ziet er in ieder geval vrolijk uit. Ik ga het niet nog een keer maken, maar het was een prima maaltijd en een leuke manier om nieuwe smaakcombinaties uit te proberen.
In Greenfeast – herfst, winter komen typische herfst ingrediënten voorbij, maar ook veel nieuwe smaken die goed bij het seizoen passen. Ik denk dat dit boek bedoelt is voor mensen die ook in donkere doordeweekse dagen inspiratie zoeken voor lekkere groentegerechten. De recepten die ik getest heb zouden qua hoeveelheid precies goed zijn als je ze nog wat aanvult met een graan of proteïne. Mocht je daar geen inspiratie voor hebben: parelcouscous en gebakken halloumi zijn altijd goed!
Greenfeast – herfst, winter van Nigel Slater is o.a. te koop bij Bol.com.
Shop je via een link in deze blogpost? Dan zou het kunnen dat ik daar commissie over ontvang (zie ook Samenwerken voor meer informatie).
Dit heeft op geen enkele manier invloed op mijn mening over dit boek gehad.
Met dank aan Fontaine Uitgevers voor het ter beschikking stellen van dit boek.
